Təsirli sevgi hekayəsi

Çox qədim zamanlarda bir varlı oğlan
yaşayırdı. Günlərin bir günü bu oğlan bir
gənc qıza möhkəm aşiq olur. Bir az
keçəndən sonra oğlan aşiq olduğu qıza
evlənmək təklifini verir. Lakin qızın bir
qüsuru var idi: onun bir əli şikəst idi. Buna
görə qızcığaz oğlandan utanırdı və gecə-
gündüz Allaha ona şəfa verməsini dua
edirdi. Mərhəmətlilərin ən mərhəmətlisi olan
Allah da onun dualarını qəbul edir və
möcüzə baş verir. Qızın şikəst əli sağalır. Qız
sevincək halda oğlana razılığını bildirir və
onlar evlənirlər. Bir gün cavan cütlük
mehribancasına evlərində nahar edirdilər.
Bu zaman evin qapısına bir dilənçi
yaxınlaşır və ev yiyələrindən ona yardım
etmələrini yalvarır. Bunu eşidən kimi, qız iki
dilim çörəyi götürüb dilənçiyə vermək
istəyir. Lakin əri ona bunu etməyə icazə
vermir. Qız fikirləşir ki, əri xəsislik edir və
buna görə gözləri yaşla dolur. Elə bu an əri
ona belə deyir: «İki dilim çörək çox azdır,
ona bir qab dolu yemək ver». Qız sevincək
yeməyi dilənçiyə verəndə təəccübündən
donub-qalır. Çünki həmin şəxs onun birinci
əri idi. Bu insan vaxtilə çox varlı, adlı-sanlı
adam idi, lakin o qədər xəsis idi ki, sonda
dilənçilik etmək məcburiyyətində qalır. Qız
yeməyi verib, bikef halda oturur və həyat
yoldaşına öz acı hekayəsini danışır: «Birinci
ərim çox xəsis idi. Bir gün evdə tək idim, bir
dilənçi gəldi, mən də ona bir toyuq verdim,
içinə də qiymətli üzüyümü qoydum. Ərim
evə qayıdanda bundan xəbər tutdu və
qəzəblənərək məndən boşandı, hələ üstəlik,
şəhərdən qovub əlimi kəsdi». Bütün buna
heyrətlə qulaq asan oğlan dözməyib ağlayır.
Qız bunun səbəbini soruşanda, oğlan belə
deyir: «Üzüyü verdiyin həmin dilənçi mən
idim. Və məhz bu üzük vasitəsilə mən
varlandım».